Türkiyedeki ormancılık!

0 Paylaşımlar

Ağaçlar yaşamak ve büyümek için su, ışık, enerji ve karbondioksite ihtiyaç duyar, topraktan beslenir ve tüm bu topladıklarını, yapraklara, dallara, gövdeye dönüştürür yani büyür…
Aynı zamanda bir ağaç, birçok yaşam türünün en yaşamsal ihtiyacı olan oksijeni de havaya atık olarak verir. Bu ağaçlardan oluşan milyonlarca yıllık doğal ormanlar, dünyadaki canlıların yarısından fazlasına ev sahipliği yapar! Doğal yaşlı ormanlar canlı yaşam için önemlidir, yaşamsaldır!

Türkiye’de Doğal Ormanların Durumu
Çeşitli dünya ülkelerinin tersine ne yazık ki ülkemizde doğal yaşlı ormanların korunması için şimdiye dek resmi bir çaba gösterilmemiştir. Ormanlar genelde fonksiyonlarına göre tanımlanmakta ve sınıflandırılmaktadır. Ancak bu fonksiyonları icra eden ormanın, kendi yapısal değerleri bakımından korunması gerektiği genelde akla getirilmemektedir. Türkiye’de 2005-2015 yılları arasındaki on yıl gözönüne alındığında orman alanı artıyor; son 19 yıl gözönüne alındığında ise azalıyor. Muğla Orman alanının en hızlı azaldığı illerin başlarında geliyor. Bu ormansızlaşmada bölgelerarası eşitsizlik nedeniyle Batı illerine hızlanan göç nedeniyle hızlanan kentleşme, inşaat sektörünün özellikle 2000’li yılların başlarından beri karlı bir yatırım alanı olarak görülmesiyle inşaat odaklı büyüme stratejisi sonucu yapılan siteler, sanayi bölgeleri, köprüler, madencilik, yol yapımı, kıyılarda ve orman içlerinde yükselen oteller, marinalar, havaalanları vs. büyük rol oynamaktadır. Son yıllarda en fazla orman kaybı rüzgar ve güneş enerji santrallerinin orman içlerine yapılması, yeni termik santraller ve ormanlık alanlarda maden arama ve çıkarma izinlerinin hızlı artışı kaynaklıdır. Türkiye’de ağaçlandırma boş olan alanlar yerine zaten orman olan alanlarda yapılıyor. 2012-2018 yılları arasında ormanlık alanların %32’si enerji, %24’ü maden yatırımlarına tahsis edilmiştir. Orman alanlarının özel şirket yatırımlarına tahsis edilmesinin verdiği sosyo-ekolojik zararlardan bir diğeri de orman ürünlerinden geçimini sağlayan orman köylülerinin yoksullaşmasına yol açmasıdır.
Gerçekte, mevcut orman sağlığı krizinin sebebi doğal dinamikler değil, ormanı ekonomik zenginlik kaynağı olarak gören insan aktiviteleri ve modern ormancılık uygulamalarıdır.