Yaşam canlılar arasında kurulan çok karmaşık ilişki ve süreçlerle mümkündür. Bu yaşam zicirinde bir mantarın işlevi bir insanınkinden daha önemsiz değildir. Dolayısıyla yaşamı mümkün kılan süreçte hiyerarşik bir ilişkiden bahsetmek mümkün değildir. Mantarlar diğer çürükçüllerin yardımıyla ölü dokuları çürütür ve onları, bitkilerin faydalanabileceği basit bileşiklere dönüştürür. Bu bitkiler de, etçillere av olan bütün otçulları besler. Bu besin zincirinin temelini mantarlar oluşturur. İnsanlar da bu besin zincirinin bir parçasıdır ve ona bağımlıdır. Diğer organizmalarla birlikte mantar toplulukları, bu gezegendeki yaşamın esası olan birçok kimyasal süreçte hayati rol oynar. Mantarlardan yoksun bir dünya kocaman bir çöplük alanına benzerdi. Mantarlar ve diğer çürükçüller olmasaydı, besin döngüsü dediğimiz ekosistemlerdeki enerji akışını sağlayan süreçte tek yönlü ve başı sonu belli olan bir süreç olurdu. Yani besin doğrusu olurdu. Bu durumda da dünyadaki yaşam büyük bir ihtimalle halen devam ediyor olmazdı. Besin döngüsünün önemli bir kesintiye uğraması, yeryüzündeki bütün ekosistemlerin yavaşlayıp durması ve bunun sonucunda insan yaşamının tehlike altına girmesi gibi bir senaryo ancak mantarlar varlıklarını devam ettirdikleri sürece önlenebilir.
